پایگاه خبری - تحلیلی تدبیر!!!

اگر دنبال نشانه های این دنیا بگردی به زندگی هایی برمی خوری که بیشتر به افسانه ها می مانند و قهرمانانشان اسطوره هایی فراموش نشدنی که قصه هایشان زیر لایه های ضخیم کتمان حقیقت جامعه ای که واقعیتش را دروغ احاطه کرده است؛ خاک می خورند. از میان تمام دروغ هایی که به اسم واقعیت به خوردمان داده اند، حقیقت هایی هنوز باقیست. حقیقتی که به گواه اکثریت قریب به اتفاق فیلسوف های دنیا با واقعیت زمین تا آسمان توفیر می کند، حقیقتی که تنها از زبان اندکی می شود شنید. خاصه آنهایی که "دنیای به ته نرسیدنی آبی" را به چشم دیده اند. هر چه بیشتر می شنیدیم، عطشمان برای دیدن شهر گمشده بیشتر می شد. شهری که هنوز پایه هایش آن قدر محکم هست که بشود به دوباره ساختن بنای پوسیده اش امیدوار بود.